Druk

Teveel om te schrijven. Om te beginnen: ze slaapt inmiddels op de gang, nog wel boven. We kunnen haar horen als het nodig is. Vanochtend sliep ze door zodat ik eerst kon aankleden en haar dan meenemen. Weer een stap voorwaarts.

Ze had een keer gespuugd in de nachtbench, dus heb ik resoluut het kussen ingekort zodat er bij de ingang een krant ligt waardoor dit minder was geeft.

Ik weet nu hoeveel voer ze nodig heeft, dat deel ik in vier porties: ontbijt, ochtend, middag en avond eten. De eerste en de laatste gebruik ik om stevig te trainen tot betrouwbaar gedrag, de ochtend en middag zijn voor socialisatie en training elders, waar ik dan rekening moet houden met de afleiding.

Gisteren maakte Ceres kennis met de bruine Labrador van de buren. Dat ging erg goed. 's Middags wandelden we in de mini boerderij, zij in de buggy en ook een stukje los. Verder zat ik op een bankje, Ceres was zo druk met de omgeving bezig dat ze er nooit bij ging zitten. 's Avonds wist ze het tuigje los te bijten, dat was minder vanuit mijn gezichtspunt.

Vanochtend paste Annemarie ruim een uur op haar. Dat verliep natuurlijk probleemloos. Ik was te lang weg om haar op te sluiten. Het eerste uur was ze alleen thuis.

Vanmiddag gingen we met de buggy in de trein naar het centrum. Daar liep ze los in een straatje, zat vast in een winkel en liep aangelijnd terug naar het station. Na de treinreis liet ik haar drinken, ze had al vrij veel droog voer onderweg gekregen voor al het goede gedrag. Vanaf het station liepen we over een onverhard pad terug naar de wijk, een mooi "schoon" weggetje, Ceres liep los en was ontspannen genoeg om een plas en een poep te doen. Het grappige was dat ze voor het ontlasten een poosje voor de buggy liep en min of meer naar de wielen hapte. Het deed me denken aan Yelly, de halve Border Collie, die dit ook deed, wat herkenbaar is, een herderend stop-gedrag. Tja, Ceres wilde een sanitaire stop en zie dat Quirien maar eens uit te leggen!

En voor de mensen die zich zorgen maken of er nog "liefde" aan te pas komt: we zitten vrij vaak samen op een laag stoeltje, waar ze zelf op en af mijn schoot kan springen. Ze doet dit zeer geoefend. En als een symfonie haar intimideert wandelt ze over mijn vest naar boven en stopt haar kopje in mijn nek en mijn haar.

De titel is "druk" maar eigenlijk gaat het zo goed, vooral door het kunnen benchen, dat ik aardig wat tijd over heb voor mijn andere bezigheden. Gisteren heb ik succesvol geëtst, dat had ik niet gedacht voor elkaar te krijgen. En er is ook tijd om een zilveren brillen koord te haken, brood te bakken, Lelietjes der Dalen in te korten en te lezen.