zondag 23 september 2012

Texel eind Augustus

 
Voor de derde maal waren we in de zomervakantie op Texel.
 
 
Een geplaveide duinovergang vlak bij het park.
 
 
In de Slufter is een struingebied. Ceres zwom vrolijk een paar rondjes.
 
 
 
 
 
Hier poseert ze voor Paulus tussen de Lamsoren.
 
 
We waren bijna elke dag aan het strand.
 
 
Daarna thuis in de mand.
 
 
Met een buik vol zand.
 
 
In de Muy lopen donderbruine runderen. 
 
 
 
Tot mijn enorme vreugde gaat Ceres bij ons zitten of liggen
als wij stilstaan om een vogel te bekijken.
Quirien neemt de tijd om Graspiepers te observeren.
 
 
Als er anderen waren liep Ceres aan de flexlijn aan het tuig. Het loslopen en bij ons blijven
kostte wel wat brokjes maar geen moeite. ERG PRETTIG!
 
 
Tante Vanna schonk ons haar fietsmand, die paste het beste bij Paulus achterop.
Het vergrootte onze actie radius terwijl de auto kon blijven staan.
 
 
Ceres ligt tegen haar hekje dat we meenamen. Het was ook handig om doeken op te drogen.
 
 
Even op een vreemd voorwerp.
 
 
 
 
 
 Dit was een prachtige wandeling aan de noordkant van de Slufter.
 
 
We lunchten in een heel diep duinpannetje.
 
 
Vindt ze het nu echt leuk?
 
 
Op de terugweg stopten we bij het Waterloopbos bij Vollenhove.
Tussen heftige buien door bekeken we beelden in de tentoonstelling "Drift".
De ruïnes van de diverse waterwerken waren zelf al zeer de moeite waard.

vrijdag 14 september 2012

juli en augustus

 
 Eind juli maakten we nog een kanotochtje, deze keer in een Canadees. Voor ons iets minder gemakkelijk, maar voor Ceres lekker veel plaats.
 


Thuis pak ik af en toe een hoepel om wat mee te spelen. Ceres springt er gemakkelijk doorheen.
Veel moeilijker is het om de hoepel, voor mij uit,  over de grond te laten rollen en haar er dan doorheen te laten springen.
 





 
 Boven: rust op een warme dag.
Onder: actie, er is wat in de lucht.
 
 
Ceres is geen fanate botten knaagster, Paulus schopte er een uit de weg die vervolgens de vijver in plonsde. Hij viste het bot er weer uit en grabbelde meteen een tweede bot van de bodem. Dat is nu wel zover vergaan dat Ceres er weer aardigheid in heeft hierop te knagen.