Ik geef NL les aan 9 vrouwen, iedere woensdag ochtend. Ze vulden een waar of niet-waar formulier in terwijl ik 10 zinnen voorlas. De laatste zin was "de docent heeft een hond". Dat had nog niet iedereen begrepen. Ik opende de de blog op het digitale bord en liet ze de vakantie foto's zien. Ik realiseerde me dat ik wel weer eens een blogje kon schrijven.
Vandaag kwam ik terug van het sportveld waar ik in mijn eentje de baan opzette, helaas, een "vage" uitnodiging werd kennelijk niet in ingewilligd. Andere genodigden kozen voor andere bezigheden, het was niet anders, Ceres en ik waren alleen. Opeens wandelde mijn trainingsmaatje spontaan het veld op en kondigde aan dat ze haar hond ging halen. De hond heeft een heupprobleem, daardoor was behendigheid met hen gestopt, maar ze wilde toch even wat doen, zonder bal.
De hond vond het fantastisch, ging overal over en door, net als Ceres, en zeer vertrouwd maakte Ceres gebruik van mijn onoplettendheid om ver weg te gaan. Evenzo verleidde ze mij om haar los te laten voor een spelletje met de andere hond, en zodra ze los was rende ze naar de bosjes aan de overkant . Nou ja, we zijn wel weer samen thuis gekomen en voor de verandering is ze vandaag niet in het water gegaan, heerlijk.
juli: ontspannen in de mand, na de eerste foto ook maar weer de ogen dicht.
Eind juli kampeerden we een weekend achter Winterswijk. Erg mooi maar koud en nat.
In september was het wel weer warm genoeg om onder de struik te liggen.
Een vriendin was met vakantie in Ierland en kwam dit tegen!
