maandag 23 september 2013

zeilen

 
Ceres mocht mee, een dagje uit, naar Wanneperveen.
 
 

 Het was toch niet warm helaas.
 
Haar staartje is een prima handvat.
 
 
Ze kan ook rustig zijn.
 
's Middags lieten we haar achter in het huisje, in een haar onbekende hal. Maar 's avonds werd een sloepje gereed gemaakt. Ze liet er geen gras over groeien, sprong aan boord om deze keer niet achter gelaten te worden. Zo zag ik haar tijdens de afwas.
 

 
En zo kon ze toch nog iets zien op weg naar het ijsje.
 


zaterdag 7 september 2013

Behendigheid


Behendigheid, tegenwoordig heb ik een body warmer aan met links en rechts een ingenaaide plastic zak om de in leverpap geweekte brokken snel te kunnen geven. Recentelijk bedacht ik me dat ik haar brokken ook in karnemelk zou kunnen weken. Dat vindt ze heerlijk. Het voordeel van geweekte brokken is dat ze direct doorgeslikt kunnen worden, waardoor de brok minimaal afleidt van de zaken waar ik mee bezig ben. Nog steeds heb ik zo'n 80 brokken voor een half uur behendigheid nodig. Dit is 85% van haar ontbijt. Dat komt goed uit want we trainen tegenwoordig al om 9 uur.


Ik bestudeer de baan.


op de wip


Ik stuur haar naar de tunnel



over de kattenloop


nog een keer de wip


ze komt uit de slurf


ze slalomt door de paaltjes


en ze springt door de band.

Ik werk hard om meer een team te gaan worden in plaats van het op stap te zijn met een ongeleid projectiel. Het grootste probleem is dat ze me niet hoort als ze intensief bezig is / intens geniet. Zelf moet ik haarscherp weten wat ik van haar wil. De laatste keer was ik in de eerste 10 minuten al schor, daarna had ik mijn stem minder nodig, nu moet ik nog uitvinden wat te doen om haar in de eerste 10 minuten bij de les te houden zonder mijn stem te belasten.

Als ik het even niet meer weet, wil zij graag raden hoe het wel moet. Dus dan gaat ze lukraak alles uit de kast halen en overal overheen. In feite nog steeds waar ik in de eerste cursus ook al last van had. De oplossingen liggen altijd bij mezelf, Ceres moet dan uit de baan, en ik moet rustig nadenken. Elke week gaan we wel een stapje vooruit, voor ons beiden plezierig.

Thuis oefende ik deze week de paaltjes met maar vier stuks, in het park. We oefenden allerlei gekke dingen. Slalom uit diverse hoeken, ik rende wel of niet mee, eerst om een boom en dan in volle snelheid op de paaltjes af. Op den duur kon ze wachten tot ik aan de andere kant stond en ze na signaal door de paaltjes slalomde naar mij toe. Prachtig!