Ik was vast besloten om op Ceres' verjaardag, ze is nu 12 jaar, een blogje te schrijven.
Dit is mislukt, inmiddels is het al eind april
Een van de dingen die we beleefden was dat Ceres snoepte uit een emmer met mest voor de tuin. Daar kreeg ze zo'n dorst van dat ze ons 's nachts 4x uit bed riep. En oh, wat miste ik een ingehekte tuin, dat heb ik, zodra de bestrating af was, opgelost. Er is een gaasje dat aan de schutting kan hangen zodat het uit de weg is. Als het gaasje nodig is hangt het keurig over het pad. Het stelt niks voor maar Ceres blijft er achter.
De Soester Duinen met een beetje vorst in december
Ceres in ons huis terwijl de keuken afgeleverd wordt.
Ceres wandelt met haar baas naar huis nadat hij de huurauto had ingeleverd en vergeten was een lijntje mee te nemen. Ze loopt hier aan zijn sjaal.
Genieten in het zonnetje.
In februari bezoeken we een bedrijf met tuintegels. Deze zijn het niet geworden.
Ze loopt onbekommerd over de damwand langs de rivier.
Een tukje in de chaos van het oude terras.
Mijn ook viel op deze bloeiende boom en de strak blauwe lucht, Ceres staat er ook op!
