De grotere afstanden gaat Ceres mee op de fiets. Mijn hand houdt de mand recht op de bagagedrager, want hij hangt hinderlijk scheef als Ceres zich tegen de zijkant nestelt. De stok reist tegenwoordig standaard mee. Dat geeft mij meer innerlijke kracht bij het leiding geven. En nu ze loops is zwiep ik ferm met de stok om mijn woorden "naar je baas" kracht bij te zetten. Zaterdag kwamen we een Stabij reu tegen, zijn baas deed wel haar best om hem te vangen, maar dat lukte natuurlijk niet. Tja, dan moet ik het zelf oplossen. Daarvoor was ik een New Foundlander tegen gekomen die te dichtbij kwam, wiens baas het allemaal niet kon schelen, dus had ik mezelf voorgenomen maar eens wat feller te zijn. Dat kwam me goed van pas. Stabij respecteerde onze ruimte en liet ons snel met rust.
Een lade dichtduwen blijkt heel moeilijk te fotograferen te zijn.
Het openen daar en tegen fotografeert heel makkelijk. Ceres kon al laden opentrekken als ik er een touwtje aanklikte, maar daar had ik genoeg van. Mijn training methode moedigt aan om iets van metaal te apporteren dus vond ik dat ze ook wel iets van metaal kon trekken.
OK, het heeft me een week trainen gekost, voor dit laatje.
Dit laatje was vandaag nieuw, het zit onder het eerste laatje. Tja, honden generaliseren niet dus dit kostte weer wat tijd voor het kwartje viel.
In mijn hand is de blauwe clicker nog net zichtbaar. Ik heb de clicker ook heel vaak onder mijn schoen, dan heb ik 2 handen om iets mee te doen. Een hand om mee aan te wijzen, of iets aan te pakken en de andere voor de beloning.
Hieronder een filmpje!
