Vandaag, zaterdagochtend had ik verzonnen dat we in plaats van een ochtendrondje zwerven door de wijk, zouden gaan fietsen om 2 boodschappen te kunnen doen. Dus ik reed op de fiets, Ceres aan de springer, in een ruk naar een parkje waar ze even los een plas mocht doen. Plassen gaat tegenwoordig in meerdere keren, helaas. We reden aangelijnd een straat verder, daar is een grasveldje bij een flat. Ik verzocht haar een drol te draaien, wat ze tot mijn vreugde deed. De drol liet ik achter in een vuilnisbak, Ceres bond ik aan een lantaarnpaal en kocht 2 kilo geleisuiker. Bij de kapper maakte ik haar buik droog zodat ze geen modder zou achterlaten op de smetteloos witte vloer. Na een half uurtje knippen gingen we een balletje gooien op een andere locatie. Eerst voerde ze een toneelstukje op: "baas, snuffelen is leuker". Daar dacht ik anders over dus er zat niets anders op dan haar op andere gedachten te brengen, wat met het ontbijt in de tas redelijk snel lukte. We speelden zo'n 7 keer een spelletje. Op weg naar huis stopten we nog voor een boodschap, daar is een hek waar ik haar gemakkelijk aan kon binden. In de winkel hoorde ik wel een klein blafje, gelukkig verstonden de mensen die contact met haar zochten dit, ze vertrokken dus bleef het verder stil. We reden naar huis, we werden ingehaald door een zeer grote, voor mij enge, vrachtwagen en we moesten door een verkeersopstopping, Ceres blijft onverstoorbaar naast me lopen, ik ben trots op haar!
Dit was in mei, een wandeling door een moeras, aangelijnd, dus met tuigje en flexlijn.
Dit is hoofdstuk "minder trots"
Boven zijn linten die een stukje tuin "afhekken", daar zijn slakkenkorrels gestrooid,
Ceres mag ze niet opeten, dat kan ik haar niet leren, maar ze respecteert de linten wel (aangeleerd).
Onder is een boeket Schildersverdriet, net prachtig in bloei, maar geknakt omdat de dame in het plantenbed gerold had, Grrrr.
Af en toe een mees die haar komt ophalen
Ceres ligt op mijn verzoek op een blad met haar naam.
