zaterdag 8 juli 2017

"kamer luchten kier"

Gisteravond las ik eerst de krant buiten en toen het te donker werd, een boek binnen. Ceres was bij me in de kamer, drentelde naar de serre, weer terug en weer heen, ik was in mijn boek verdiept, ze kwam niet op schoot. Het werd bedtijd, ik roep "Ceres, bench", doe de serre deur, die op een "kamer luchten kier " staat, dicht en merk dat ze niet reageert. O, ze ligt niet in de mand. Ik ga naar kantoor, daar ligt ze niet op haar kussen, ik ga terug naar de kamer en kijk onder de kleine bank: geen hond. Dan gaat er een licht op en denk "dat zal toch niet waar zijn?!?". Ik doe de serre deur open en roep "Ceres, bij mij!" promt hoor ik haar nagels op het pad, ik zie haar in de duisternis en vraag haar binnen te komen. Mijn ontstemming over het weglopen uit de serre bedrukte mijn blijdschap dat ze meteen kwam. Want ja, ondertussen had ik al kunnen verzinnen dat ze ook een straat verder naar een tuin, waar een BBQ was geweest, had kunnen gaan.
Bij die BBQ ben ik, aan het begin van de avond, even met haar langs gelopen om te praten over het harde geluid van de versterker wat in mijn tuin zo hoorbaar was dat ik besloot binnen te eten, op deze warme avond. De vleesgeuren maakten haar ontoerekeningsvatbaar, het was een en al trekken aan de lijn wat normaal niet gebeurt. Dat maakt een gesprek lastig.
Zucht. Ze is soms lastig. Op dit moment van schrijven ook: ze heeft haar ontbijt laten staan, haar buik knort, straks wordt het gal spugen. Tja, dat niet eten van een ontbijt omdat ......is iets wat mij stoort. Ik wil graag dat een hond gretig e

Vorige week werd ik wel heel blij verrast door haar. Ik was bezig in het schuurtje in de tuin, ik hoorde haar zacht blaffen en begreep dat ze bij de keukendeur naar binnen wilde. Ik liet haar binnen, ze liep vastberaden naar kantoor naar haar kussen, ze had het mij goed duidelijk gemaakt. Dat is de wisselwerking waar ik energie van krijg. Dan is een hond een fijn huisdier.



De opening is klein, maar haar kopje kan er door, dus de rest ook.


Ze heeft ontzag genoeg voor een klein stukje gaas, en dat het schuin naar binnen staat is juist doeltreffender, alsdus een boek dat ik ooit las: maak de omheining niet hoger maar zet hem schuin naar binnen.