Tjonge, het was toch wel even wennen en me aanpassen. Ze is zo klein, ik heb een laag kampeer stoeltje in de kamer gezet. En daar gaat zij op zitten als ik ergens anders zit. Het voor haar super grote campingbed voldeed niet. Nu staat de werkplaats bench in de kamer en is er rust om even onze eigen gang te gaan.
De nacht bench laten we boven staan dat scheelt gesleep. Het is toch wel makkelijk om snel te horen dat ze eruit moet. Dan heb ik nog even tijd om wat warme kleding aan te trekken. Na de afwas gaat ze in de bench, aan het eind van de avond nog een plas en dan in de nacht bench. Om kwart over zes wil ze er uit, na een plas stop ik haar terug in de bench en kruip weer in bed.
Ze eet niet erg gretig. In ieder geval minder dan de toegestane hoeveelheid. Die ga ik minderen en dan proberen het 4 keer per dag ritme te vinden. Nu is het een beetje te veel hap snap. 's Ochtends heeft ze wel honger en is bereid er voor te gaan zitten. De brokjes zijn zo pruttig klein dat ik het bakje onder haar snoet houd zodat ze een hapje kan nemen. Liggen lukt alleen als ze onder mijn been door moet kruipen. Soms een klik voor oogcontact.
Vandaag vond ik dat ze weer even in de auto mee moest. We reden naar een landgoed en wandelden naar de kaasboerderij. Daar komen weinig honden dus is het er schoner. 5 minuten heen en 5 minuten terug. Nu had ik stukjes lever bij me, dat vond ze heerlijk. Ze wandelde los en bleef goed bij me. Af en toe kon ik haar belonen voor het naar me toe rennen.
Gisteren zag ik tot mijn lichte ergernis dat ik weer zo'n pup heb die met twee poten in de waterbak, net zo lang bezig is tot alles er uit is. Gelukkig weet ik ook dat ze in de keuken wel netjes drinkt.
Naast alle andere 1000 observaties deze ene: gisteren alle ontlastingen, op één klein plasje op de deurmat na, buiten! Leve de inspanningen van de fokster! Zodra Ceres bij de tuindeur staat laten we haar buiten en verder kijk ik vaak op de klok om te zorgen dat ze ieder uur buiten komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten