Vorige week fietsten we naar de dierenarts. Ik voelde opeens dat Ceres een briefje met aantekeningen uit mijn broekzak trok. Helaas vergat ik hoe ik zou kunnen zeggen het los te laten (in sommige situaties ben ik traag). Maar in ieder geval woei het niet uit de mand.
Ze heeft wat gele afscheiding, de dierenarts stelde voor om eerst met 50 mg vitamine C per dat dit te verhelpen. Dus nu krijgt ze 3 stukjes lever, een vierde met de halve pil erin en snel een vijfde er achteraan. Gaat perfect, methode Opa Nico, alleen deed hij het met roomboter. Roxy kreeg ook roomboter met een pil bedenk ik me nu.
11 weken, ze woog 3,2 kilogram.
Op deze manier wandelen we naar het park om daar los te lopen of om tussen de dieren van de mini-boerderij te zijn.
Ik zette een CD met vogel geluiden op om te kijken hoe ze daar op reageerde. Ze lag onder mijn stoel, tilde af en toe even de kop op en misschien een spitser oor, maar verder trok ze zich er niets van aan. Totaal anders dan Ennis, die stuiterend door de kamer ging als hij een Bosuil of een Oehoe hoorde.
Een spiegel blijft nog leuk.
Op Koninginnedag namen we de kans waar om het gras te mesten: Zalig voor een pup, een ramp voor ons. 3 plassen en 1 drol in huis, want in de tuin had de dame wel wat anders te doen. Dus nu staat er een hek rond de frambozen waar we haar zonder mest los kunnen laten en wachten tot ze klaar is met haar pogingen tot ontsnappen. Die mest ervaring is ze nog niet vergeten natuurlijk, pups leren razend snel.
Hier ligt ze gespannen, want ze wacht op het juiste moment om Mylou uit te dagen.
"Een Schipperke moet je bezig houden anders houden ze zichzelf bezig". Nou dat kan ze, met een touwballetje en andere speeltjes, ze speelt een ingewikkeld spel, een soort apekooi, op het kleed en in de mand, gromt naar hartelust tegen een bot en dan ineens ligt ze rustig onder de tafel of mijn stoel. Oefeningen naast een speelplein bij een school gingen prima en het trein ritje ook. 1 mei ging ze mee op stap, 2x een restaurant en een wandeling op een industrie terrein met konijnen keutels. Ze sliep veel in de auto, een soort groeidag. Om het gekauw op de lijn te stoppen heb ik haar aan een dunne ketting aan de tafelpoot gelegd in de restaurants.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten