Ceres groeit! Hierboven staat ze op onze weegschaal om daarna ontwormd te worden,3,5 kilogram (donderdag). Vandaag (maandag) bij de dierenarts was ze 3,9 kilogram! Die weegschaal is natuurlijk nauwkeuriger dan de onze. Het ontwormen gebeurde nog een keer bij de fokker. We gingen even met Ceres en haar moeder Aroufke in een wei lopen waar ze naar hartelust konden rennen. Een mooi gezicht die zwarte hondjes tussen de gele paardenbloemen.
Zaterdagmiddag had ik een rare ervaring. We maakten een wandeling op de geluidswal, naar beiden tevredenheid. Terug bij de fiets was er ineens een probleem met het tuigje aandoen. In de fietsmand piepte ze een keer maar ik kon geen oorzaak vinden. Thuis gaf ze in het halletje een gil en een onverwachte beweging, het tuigje? In huis ook af en toe een pijn-piep, met en zonder ons in de buurt. Ze was heel onbeweeglijk. Ik belde de dierenarts maar vond ons geen spoedgeval. Martha voerde haar uit de hand, de volgende dag was ze weer volledig de oude. Nu na de derde enting is ze weer geheel immobiel, totaal niet de oude, maar dat heeft tenminste een duidelijke oorzaak.
Vanmiddag lieten we haar naar en van de dierenarts los langs de Kasteelgracht. Ze durft nog net niet het water in te springen, het is wel een ondernemend typje, daar krijg ik nog een hele kluif aan. Dolfine stierf duizend doden toen de zwaan naar de kant zwom om Ceres weg te jagen. Ik heb dat al eens met Sky meegemaakt en had er geen moeite mee. Laat hij haar bij dat water wegjagen. Bovendien is Ceres watervlug, die wacht heus niet op een klap.
Hieronder ligt ze op een bullepeesje te knagen. Paulus was ijverig met het knippen van de grasranden. Ceres wilde graag ook in de grote tuin. Deze dag was ze al ijverig geweest bij de puppycursus. Ze is behoorlijk naar de buitenwereld gericht en dan weinig aanspreekbaar. Ik heb al vaker gemerkt dat ik vooral in vreemde omgevingen moet oefenen dus voor het ontbijt koos ik de garage. Paulus rommelde buiten met de grasmaaier: allemaal vreemde geluiden dus het naar mij kijken was al erg moeilijk. We kwamen nauwelijks toe aan de andere oefeningen.
De ochtend maaltijd begon ik met rennen-roepen op het hof veldje, samen met Dolfine. Dat gaat als een speer. Daarvoor had ik laten zien dat Ceres 'zit' en 'down' uitvoert zonder clicker of voer in de buurt. Daarna nam liet Dolfine ons alle oefeningen van niveau 2 van Sue uitvoeren. Zoals ik verwachtte ging dat heel goed en het liet mij zien waar ik nog wat aan moet werken.
'Bench' oefende ik nooit in combinatie met het sluiten en weer openen van het deurtje.
'Down' en 'zit' blijven oefenen ik altijd opbouwend maar moet ook in één keer naar 5 meter.
'Losse lijn' in de kamer met een bal als afleiding gaat gewoon niet.
'Staan blijven' is nog altijd heel moeilijk, 10 seconden kan wel als ik 20 brokjes achter elkaar geef. Dus verminderen!
'Tuur' mag alleen op stem en niet op lichaamstaal, wat ik nog wel doe.
'Hand-ZEN' is nog niet in orde.
Hier heb ik heel trots op: eindelijk had ik tijd om theemutsen met papegaaien te naaien, 17 maanden na het kopen van de stof in Doha.
Zondagmiddag wilde Ceres iets eetbaars dat op de bench lag hebben. Rechtopstaand was het onbereikbaar. Ze liep om de bench naar de andere kant, achter het open deurtje staat mijn kruk waar ik op zit bij diverse oefeningen. Ze klom op de kruk en ging op de kruk op haar achterpoten staan. Helaas zit er midden in de kruk een gat. Daar kwam een pootje in terecht, miste de steun en ze stond weer op 4 poten te verzinnen waardoor haar plan mislukte. Daar moet ze nog iets langer over nadenken maar de potentie om problemen op te lossen heeft ze wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten