dinsdag 8 juni 2010

naar de HEMA

Afgelopen week is er wat minder stevig getraind, ik ben 2 keer naar Utrecht geweest om Dolfine te helpen met haar nieuwe kamer. Af en toe train ik op een "zijspoor", dan oefen ik iets in het dagelijks leven bruikbaar, huis- en omgang regels. Het oplossen van m'n "hekjes probleem" was er een van. Ceres stormde aanvallend op onze benen af als we over een hekje stapten. Ik wist niet of dit nu Ceres' gedrag was of dat dit bij Schipperkes hoorde en informeerde bij anderen wat die hiervan vonden. Natuurlijk kreeg ik verschillende meningen en moest ik het toch zelf oplossen want ik vond het onprettig gedrag. Door het als Ceres' gedrag te beschouwen zou het weg te trainen zijn. Dus de tijd nemen om te wachten tot zij iets anders deed en dan over het hekje stappen; 15 keer super rustig over een hekje stappen; half over hekjes stappen en weer terug; wild over het hekje stappen terwijl zij een lekker kluifje had. Nu is er geen "hekjes gedrag" meer.

Zo moet ook het staan in de fiets mand veranderen in rustig zitten. Ze wil graag om mij heen naar voren kijken maar dat fietst onrustig. Ze hangt dan ver opzij (afwisselend links en rechts) met de poten op de rand. Gisteren fietsten we naar de HEMA, 9 km heen en terug, lang genoeg om me te realiseren dat dit anders moet. Mogelijk heb ik wat hulp nodig van een tweede fietser die klikt en voert zodat ik gewoon kan fietsen. Enfin, gisteren loste ik het gedeeltelijk op door haar een stukje bullepees te geven. Maar ja, na een poosje zag ik dat ze hem uit de mand liet vallen. Zuinig als ik ben ging ik terug, raapte het op en gaf het opnieuw. Vervolgens merkte ik onderweg dat de pees weer verdwenen was, ik wist dat ik niet zo ver terug hoefde te gaan, deed dit en kon de pees niet vinden. Die lag op de fietstas, en daarna in de fietstas. Na de volgende irritatie liet ik haar plassen, dat lukte en daarna zat ze tot we thuiskwamen waarbij ik in een zo hoog mogelijk tempo beloonde voor het zitten.
In de stad liepen we de Hoofdstraat een stukje op en neer. In de HEMA gingen we per lift naar de foto service en haalde ik het foto album op. Thuis bleek dat het heel mooi geworden is. Als ik me bedenk dat ik met de hulphonden wekelijks dit soort expedities ondernam, dan krijg ik achteraf veel bewondering voor mezelf. Het slurpt energie om boodschappen te doen met een pup.

Vorige week had ik een speciale ervaring. Ik werd voor de tweede keer in mijn leven achterna gezeten door een hond. Deze keer een mij bekende, Raisa de Mexicaanse Naakthond van een achterbuurvrouw. Ze ontsnapte door de voordeur en ging als een speer achter ons aan. Ik kon op tijd verzinnen dat ik na een poosje 2x links af kon fietsen en dan zou ze weer bij hun huis zijn. Gelukkig voor de buurvrouw gaf ze de poging al eerder op. Met Ceres achterop was het toch wel spannend, althans voor mij.
Het achterop zitten is nog altijd niet ideaal. Soms draait ze zich geheel klem in de bevestiging. En op weg naar de HEMA ging de borstriem los. Als ze 3/4 uitgegroeid is ga ik een echt tuigje kopen.
Een van de dagelijks leven oefeningen moet ook een keer "lopen met tuig" zijn. Ceres vindt dat ze niet kan lopen met een tuig aan. Ze kan het wel als ze naar een stuk extra lekker voer moet lopen. Daar moet nog wat meer routine in komen.

Een ander zijspoor is het oefenen om het apporteer spelletje "zelfbelonend" te maken met haar eigen speeltjes. In de kamer vindt ze dat heerlijk, maar buiten is ze te veel afgeleid. Daar oefen ik dan met haar aan de lange lijn, 7 meter dun koord met twee musketonhaken, zodat ik controle kan blijven houden. Het apporteren na wachtwoord van de "dumbell" vordert gestaag. We zijn nu bij stap 22, de dumbell mag per 10cm verder van me vandaag gelegd worden waarna zij hem haalt en in mijn hand legt. Het programma stopt na stap 29, dan heb je een netjes apporterende hond.

Verder heb ik me gerealiseerd dat ik soms de omgeving wat meer voor mij moet laten werken. Het wandelen aan de slappe lijn ging steeds minder fijn. In methode Sue wordt gepleit voor een redelijk lange lijn, 1,2 meter. Dat geeft heel weinig conflicten dus dat werkte goed met een heel jonge pup. Maar inmiddels wil Ceres graag wat meer voor me uit lopen en dan komt het punt dat de lijn niet meer slap hangt. Dan loop ik achteruit, Ceres volgt noodgedwongen maar komt dan meestal met een boog achter mij om terug. Dat gedraai en gehannes, eigenlijk was ze een ongeleid projectiel, ik was het beu. Ik heb een tweede lus/handvat aan de lijn gezet, dat liep al beter en dus zit er nu een derde lus aan die de lijn nog korter maakt, dat loopt nog beter. En dan wat meer rakelings langs geparkeerde fietsen, lantarenpalen en andere zaken (de omgeving gebruiken), dat dwingt Ceres vanzelf meer achter dan voor. Een ander voordeel is dat ze veel minder snel over de lijn stapt waardoor de lijn onder haar buik zit, irriteert en happen in de lijn uitlokt. En soms kan ik dan de lijn weer iets langer laten zijn.

Dochters en anderen die in de toekomst wel eens op Ceres gaan passen: als ze onrustig rond draaft dan komt er een plas. Die is ze vervolgens geheel vergeten als ze buiten is. Dus heb meer geduld dan ik en voorkom de plas op de deurmat van de gastvrouw (Inge vandaag).
Vanavond had ze hoge nood tijdens een onweersbui. Dat was lastig want de prairieplanten waren nat aan de buik, dat zat niet lekker, dus lukte het niet. En in de frambozentuin hoorde ze het onweer, waar komt dit vandaan? ze kijkt omhoog en heeft wat vluchtneigingen. Regen vond ze ook maar matig, ze begreep wel dat je kunt schuilen onder de paraplu, maar het is ook een beetje een onbekend ding en die regen maakt zo'n herrie. Maar goed, in de frambozentuin deed ze uiteindelijk wel een "grote pipi". Mijn laatste plan is om die een dagje te laten liggen met de stille wens dat ze morgenochtend iets sneller op het idee komt er een naast te leggen.

Tegenwoordig gaat ze om 21.00 uur in de nachtbench, gisteren verzon ik dat het ook wel om 20.30 uur zou kunnen. Vandaag gaf ze het zelf al aan om 20.30 uur, dus daar stemde ik mee in; ik hoop dat ze morgenochtend geen extra haast heeft.

Sorry, geen foto's deze week.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten