Winterjasmijn

Het is nog steeds niet gelukt om een foto te maken waar Ceres èn de vliegenzwam mooi opstaan.

Dit is nog eens aandacht voor de baas!

Er was een moment dat ik zag dat Ceres ging spugen. Ik loods haar snel naar buiten: geel maagsap en iets onduidelijks. Zoals gewoonlijk eten honden gespuugde maaltijden weer op. Als dat brokken zijn laat ik het toe maar in dit geval zeg ik "geef". Ze is braaf en geeft me een stukje oranje textiel van 4 x 4 cm.  De reden waartoe ze eigenlijk geen stoffen speeltjes hoort te hebben, maar ik hoop nog altijd op verbetering. In ruil hiervoor geef ik haar brokken, die ze weigert. Dan doe ik iets heel vies: ik kneed een hand vol brokken met het in maagsap gedrenkte stof en geef dan de brokken in een schaaltje. Ze eet ze direct op. En ook de brokken die ik haar vervolgens geef. En zo heb ik de hond weer in het normale voer ritme.
Dat voer ritme zijn we een week kwijt geweest. De ochtend en middag na drijfbal training at ze niet. Bij die training zag ik haar iets eten dat ik haar niet gegeven had. Daardoor maakte ik me zorgen over het niet eten. De dierenarts vond geen oorzaak en ik was chagerijnig dat ik €25 voor een consult met een gezonde hond betaalde. Dat niet eten sudderde nog zo'n 4 dagen door. Ik bood haar op de normale tijden voer aan, op den duur de helft van de helft, langzaam aan kwamen we weer terug, nu eet ze weer normaal. Het onhandige is, een hond die niet eet is niet te trainen. Een heleboel spelletjes vielen weg, het werden saaie rondjes in de wijk.


 De volgende 3 foto's laten een poging zien om Ceres te laten spelen en niet te laten knagen op speeltjes.
Ze mag af en toe met 5 pluchen schotels spelen, er zitten geen uitsteeksels aan waarop ze zou kunnen beginnen met het geknaag. Zelf moet ik erg goed opletten. Op de tweede foto is het oranje textiel te zien, hier nog 4 cm langer.

De enorme schurk!   Van de zomer plantte ik een winterjasmijn. Er groeide 3 dunne takken van een meter omhoog, ik verheugde mij op de gele bloemetjes. Op een ochtend zie ik opeens dat Ceres bezig is een van die drie takken door te knagen!!!  Er is meer dan genoeg rommel om hondentanden in te zetten, en dan kiest zij om dat in mijn winterjasmijn te doen. Ik kon haar wel wurgen.

Daar staat dan tegenover dat ze in de laatste recreanten les zich heel goed gedroeg. De groep was blafferig tegen een onbekende hond waarvan de baas een poosje bij ons rond hing. Ik kon Ceres' aandacht goed bij me houden en het blaffen voorkomen.
Er was een opdracht om de hond een rol WC papier te laten afrollen. Altijd handig als ik niet meteen aan de beurt ben, dan heb ik tijd om na te denken over het plan van aanpak. Eerst dacht ik aan "trek", maar hoe maak ik haar duidelijk dat ze dat papier moet pakken. Daarna heb ik verzonnen  "apport", voor het pakken en dan weglopen en haar aanmoedigen om mee te lopen. Het ging perfect. Het papier was niet lang genoeg om over het halve veld te trekken.

Soms is dit Ceres' manier om in de mand te liggen.

PS.  Ik loop en fiets nog steeds met de plantenspuit op zak, Het is een probaat middel om te zorgen dat Ceres niet in een opgewonden toestand, waarin ze doof wordt, terecht komt. Soms beloon ik haar voor het rustig naar een hond kijken, soms vraag ik haar naar mij te kijken waarna ik haar beloon. Nog een half jaar en dan hoop ik dit middel niet meer nodig te hebben.