Een van de Schipperkes eigenaren vertelde me dat ze het mooi vond dat ik ook mijn frustraties in de weblog vermeld. Daarna bedacht ik me dat de frustraties aardig afnemen totdat ik Paulus' kantoor instapte en dit aantrof:

Mijn fout, ik had haar daar niet zo lang alleen mogen laten. Gelukkig was de hoes van het schuimplastic zo ruim dat ik simpelweg de hele hoes onder de naaimachine kon doorhalen waarmee het repareren nog redelijk snel ging. OK, dus als ik haar een poosje wil opbergen moet het in de bench. Helaas, daar ook kassa. Afgelopen vrijdag ging ze na het ontbijt in de bench zodat ik snel boodschappen kon doen. Weer thuis nam ik de telefoon aan in de keuken, dit nam een half uur, daarna haalde ik Ceres uit de bench: enorme chaos. Een blok hout dat het kussen achterin houdt behoorlijk aangevreten: allemaal snippers hout. EN weer de hoes met vloerbedekking, die als warme wand in de bench staat, gemold. Nadat ik weer gekalmeerd was bedacht ik me dat deze schade altijd nog beter was dan schade aan het kussen, met waterdichte molton, waarop ze ligt. Dus kreeg ze het houtblok terug, maar de achterwand heb ik nog niet gerepareerd. Overigens ligt er altijd een kauwstaafje in de bench. Terwijl ik dit typ is ze hier enorm onrustig (wat zou de bench dan handig zijn), ik denk dat ze naar de keuken wil waar Paulus lamsvlees aan het bereiden is. Zolang het stond te ontdooien was ze ook al zeer geïnteresseerd in de geuren die van het aanrecht kwamen.

Hieronder twee foto's van het bankje dat ik kocht zodat ze van de koude vloer kan rusten. Na het inkorten van de poten kan ze er nu makkelijk op en af stappen. Maar het is niet een rustplaats waar ze gaat liggen als ze total-loss is, bij dit bankje moet ze een zekere alertheid houden anders valt ze eraf.

Ik vond haar minder speels, ze gebruikte de speeltjes uit de doos niet meer. Maar sinds de doos met speelgoed in de keuken staat is ze weer uiterst actief.

Twee van de drie dagelijkse maaltijden gebruik ik voor oefeningen. 's Morgens meestal buiten. Dat zorgt voor milde afleidingen wat de simpele oefeningen net moeilijk genoeg maakt. Laatst wilde ik oefeningen op een matje op de gladde vloer in de keuken doen. Geen idee wat er achter zat maar het kostte me een hele avondmaaltijd om haar op de mat te krijgen.

Op andere momenten verbaast ze me positief. Haar nagels moeten regelmatig geknipt worden. Dat was een keer misgegaan, te kort dus, met een gil en een bloedende nagel. 14 dagen later deed ze niet lastiger dan normaal.

Dit was een reuze leuk tijdverdrijf: ijs uit de vijver vissen en stuk bijten.

Vorige week ontdekte ik een zwelling aan de rechter mondhoek. Naar de dierenarts voor advies. Misschien een splinter? Enfin, ze gedroeg zich daar redelijk en er werd een bepaald soort infectie verondersteld. Antibioticum en een cortisonenzalf.

Een keer per dag een pil. Eerst probeerde ik of ze de pil zo at. Nee.

Daarna sneed ik de pil in vieren en plakte de stukje op blokjes roomboter. Daar was Ceres zeer over te spreken. Na een paar dagen probeerde ik een halve pil per blokje. Dat lukt vooral omdat ik het volgende blokje al in mijn vingers had en ze daar begerig naar keek. Dus de volgende keer een hele pil, Hiiiii haaa ook dat lukte. Mooie truc. Vandaag legde ze pil en boter op de grond (om te splitsen?) waarna ik het probeerde weg te grissen (als concurrente). Daar ging ze niet op wachten, ze slokte het zaakje zo naar binnen. Alweer gelukt om hondig om te gaan met m'n hond!