O nee

 7.30 uur, ik haal Ceres uit haar bench. We lopen dan naar een de groene mat. Dat is voor mij iets zachter om op de grond te zitten en voor haar om niet uit te glijden. Ze verliest veel haar, ik sta op op een borstel te halen. Als ik weer ga zitten valt het me op dat er wel 8 donker vlekjes op de mat liggen en ook op de grond liggen druppeltjes. Die haal ik weg met een stukje keukenpapier en dan geleidelijk aan zie ik door de kamer overal druppels. We laten haar in de tuin, ze scharrelt wat op het terras. Dan doet ze toch op het gras een plas. Ondertussen hebben wij gezien dat er overal waar ze gelopen heeft druppels liggen en veel bij de bench waar ze schudde. Het is dus echt urine verlies. Na de aanvankelijke schrik gedachten komen we tot het besluit om haar voortaan ‘s avonds voor het naar bed gaan nog te laten plassen. Tot nu toe kon ze 14 uur zonder een sanitaire stop, 15 jaar lang.      Nu maar hopen dat we daar zelf aan denken. 

Foto's tot en met mei.

Eind april logeerde Ceres in Utrecht omdat wij een week kampeerden met 32 natuurliefhebbers.

Kind bestudeert mieren, moeder en Ceres wachten geduldig.

Ceres ging mee met de kano. Deze had niet zo'n fijn plekje tussen de stoelen dus het was iets behelpen.

Bij deze stop dook ze meteen een modderplasje in.

De schepen zijn soms indrukwekkend groot. Ik probeerde haar te laten zitten en dan te wachten tot ze voor het schip in beeld zat. Helaas, haar doorzien helpt niet. Ze liep weg voor het juiste moment.

Hier poseert ze op een stronk met Witte bultzwammen.

 Ze slaapt veel op haar bankje, deze week met de poezen hoes.